Historia szklanego sufitu

Szklane sufity to niewidoczne i nie wynikające z realnych przyczyn  bariery, utrudniające lub uniemożliwiające kobietom awans – biorące się ze stereotypów i fałszywych przekonań.

Od opublikowania analiz, które w 1978 roku przeprowadzili Fliegstein i Wolf, tzw. SZKLANY SUFIT stał się popularnym określeniem barier, na które trafiają kobiety przesuwające się w górę hierarchii stanowisk.

W tym samym roku Business Week wprowadził pojęcie „aksamitnego getta” na określenie dyskryminacji kobiet w zakresie awansów i wspinania się po szczeblach kariery”

A. Łaszyn, Krótka spódnica PR, Press 2001, listopad.

„Aby odnieść sukces zawodowy, kobiety powinny przełamać stereotypowe myślenie i jak najwięcej się uczyć. Niezbędna im jest wiedza i treningi rozwijające tzw. kompetencje miękkie, przede wszystkim aktywność i przezwyciężenie bierności. Treningi i szkolenia interpersonalne dające wiedzę na temat komunikacji, asertywności, autoprezentacji.

(…) Konieczny jest także wzrost wśród kobiet świadomości upośledzenia w dostępie do różnych zasobów i sposobu traktowania na rynku pracy oraz w relacjach społecznych. Kobiety muszą sobie uświadomić, że istnieje dyskryminacja i że często jej doświadczają”.  „Dobre rezultaty mogłoby przynieść podwyższanie świadomości na temat szkodliwości stereotypowego postrzegania ról społecznych czy treningi kierownicze”.

Teresa Kupczyk, Kobiety w zarządzaniu i czynniki ich sukcesów,W-w 2009.